Την Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 1999 ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, οι μαθητές και οι δάσκαλοι του σχολείου μας οργάνωσαν μια αξέχαστη αποκριάτικη εκδήλωση. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και ο ανοιξιάτικος καιρός που επικρατούσε τη μέρα εκείνη. Από το πρωί κιόλας, όλοι οι μαθητές, μασκαρεμένοι, γέμισαν την αυλή του σχολείου μας με τις χαρούμενες φωνές τους. Οι γονείς μας δεν άργησαν να έρθουν κι αυτοί. Τα μεγάφωνα του σχολείου μας έπαιζαν αποκριάτικα τραγούδια προσκαλώντας όλους μας σε έναν τρελό-τρελό χορό. Το γλέντι δεν άρχισε να ανάψει. Από το πρόγραμμα της ημέρας δεν έλειψε και το καλό φαγητό. Μια μικρή ψησταριά στήθηκε πρόχειρα από τα μέλη του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων σε μια γωνιά του σχολείου μας προσφέροντας πεντανόστιμες λιχουδιές ψημένες στα κάρβουνα στους πεινασμένους αλλά πανευτυχείς χορευτές. Ο διαγωνισμός του καλύτερου καρναβαλιού για κάθε τάξη του σχολείου μας ήταν το γεγονός που όλοι περιμέναμε πώς και πώς. Οι συμμαθητές μας επιστράτευσαν όλο το ταλέντο τους για να προσποιηθούν αυτό που ήταν ντυμένοι. Το γέλιο στόλιζε τα χαμόγελα όλων, νικητών και νικημένων. Στη συνέχεια ακολούθησε το καθιερωμένο πέταγμα του χαρταετού που οι μαθητές της Στ΄ τάξης με τη βοήθεια του δασκάλου μας είχαμε από τις προηγούμενες μέρες κατασκευάσει στην ώρα του μαθήματος των τεχνικών. Ο δυνατός που σχεδόν πάντα φυσά στο νησί μας βοήθησε στο να χαθεί σύντομα ψηλά στον ουρανό. Ο δυνατός χορός, το τραγούδι και το γέλιο δεν άργησε να ζωγραφίσει την κούραση στα πρόσωπά μας. Ικανοποιημένοι από τη χαρούμενη αυτή μέρα πήραμε σιγά-σιγά το δρόμο για το σπίτι. Ήταν ένας όμορφος τρόπος για να υποδεχτούμε όλη μαζί τη νηστεία της Σαρακοστής.
Καλή Σαρακοστή παιδιά και σε σας..........