Ο βαρύς χειμώνας έχει πια περάσει. Ο καιρός μαλάκωσε και τα δέντρα ανυπομονούν να ανοίξουν τα μπουμπούκια τους. Τα χιόνια αρχίζουν λιώνουν στις κορφές των βουνών και τα χελιδόνια βρήκαν τις παλιές τους φωλιές. Είναι λοιπόν επιτέλους η άνοιξη, η εποχή που μεταμορφώνει δίνοντας ζωή και χαρά σε όλη την πλάση. Οι άνθρωποι, τα ζώα τα φυτά, όλοι χαίρονται την ατέλειωτη αυτή γιορτή της φύσης. Η άνοιξη είναι η ελπίδας και η παρηγοριά του ανθρώπου. Η ερημωμένη γη που το χειμώνα έχει παγώσει αρχίζει τώρα σιγά – σιγά να ζεσταίνεται και να πρασινίζει από την καινούρια ζωή που ξεπετιέται από παντού. Τα κλαριά των δέντρων που υψώνονταν γυμνά στον ουρανό τώρα γεμίζουν τρυφερά φύλλα και πολύχρωμα λουλούδια. Οι κήποι, τα λιβάδια μοσχοβολούν και το μεθυστικό τους άρωμα δυσκολεύει ακόμη και μελετηρό μαθητή ν΄ ανοίξει το βιβλίο του αφού το μυαλό του πετά μαζί με τα χελιδόνια στον καταγάλανο ουρανό ρουφώντας αχόρταγα κάθε εικόνα της άνοιξης. Καθένας χαίρεται με το δικό του τρόπο τούτη την πανέμορφη εποχή. Τα μικρότερα παιδιά του χωριού χαίρονται ιδιαίτερα να κυλιούνται στο καταπράσινο χόρτο παίζοντας με τους φίλους τους ή τα αγαπημένα τους κατοικίδια. Και από πάνω ο ουρανός καταγάλανος χαίρεται το τρελό αυτό παιχνίδι που δε σταματάει παρά με την πρώτη ψύχρα του δειλινού. Η θάλασσα ήρεμη περιμένει τους πρώτους της επισκέπτες που θα δοκιμάσουν την γλυκιά αγκαλιά της. Παντού χαρά, όλη η φύση τραγουδά.
Ποιος μπορεί να πει πως κάτι δεν είναι όμορφο την άνοιξη;

ΚΟΥΡΤΙΚΑΚΗ ΜΑΡΙΑ ΣΤ΄ ΤΑΞΗ

ΑΝΟΙΞΗ (2)

ΘΕΑΝΩ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ Γ’ ΤΑΞΗ