Πρόκειται για μια μινωική πόλη που είναι κτισμένη στις όχθες του Γεροπόταμου. Η ιστορία της ξεκινά περίπου την 3η χιλιετία π.Χ. κατά τη διάρκεια της οποίας οι κάτοικοι της γειτονικής πόλης της Φαιστού χτίζουν το νέο αυτόν οικισμό.
Μεγάλοι θολωτοί τάφοι με πλούσιες συλλογές πήλινων αγγείων όλων των προανακτορικών περιόδων και όλων των γνωστών ρυθμών της προανακτορικής κεραμικής που έχουν βρεθεί μαρτυρούν το πολιτιστικό επίπεδο των κατοίκων της εποχής εκείνης. Πολλά λίθινα αγγεία και μεγάλες συλλογές σφραγιδών από ελεφαντόδοντο, φαγετιανή και άλλες μαλακές πέτρες έχουν βρεθεί κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που φυλάσσονται στους χώρους του αρχαιολογικού μουσείου Ηρακλείου.
Κατά την περίοδο 1600-1400 π.Χ. ο μινωικός αυτός οικισμός ακμάζει ιδιαίτερα, γίνεται μινωική πόλη υποτελής όμως πάντοτε στη Φαιστό με μικρό τοπικό ανάκτορο ή για άλλους αρχαιολόγους με μικρή βασιλική έπαυλη. Θεωρείται μάλιστα ότι το βασιλικό αυτό ανάκτορο αποτέλεσε τη θερινή κατοικία των βασιλέων της Φαιστού .Σημαντικά βασιλικά ευρύματα έχουν ανακαλυφθεί στο χώρο αυτό: ανάγλυφα σκεύη, τάλαντα από χαλκό, πινακίδες και πολλές τοιχογραφίες.
Το σχολείο μας είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί τον αρχαιολογικό αυτό χώρο κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής εκδρομής.